Za početak voleo bih da naglasim par stvari kako bi stvari bile bolje postavljene u kontest. Prvo ja jesam ateista, no nemam nikakvu nameru da se bavim apologetikom niti imam nameru da propovedam ateizam. Iz nekoliko tekstova koje sam do sada napisao o temi ateizma može se videti da je jedini njihov cilj bio bavljenje stereotipima sa kojima se ateisti susreću i da su pre svega edukativni.
Kad smo raščistili moju vjersku (ne)opredeljenost naglasio bih da nemam ništa protiv izgradnje vjerskih objekata u principu, posebno onih koji su izgrađeni donacijama vjernika, ja svakako poštujem slobodu vjeroispovjesti i mislim da je neophodno tu slobodu držati svetom u državi kakva je BiH. Doduše mislim da se sredstva koja odlaze u njihovu izgradnju mogu bolje utrošiti no ko sam ja da sudim na kojin način ljudi žele da troše svoj novac.
No tema ovog teksta je trošenje državnog novca prilikom izgradnje vjerskih objekata i njeno učešće u tome kako direktno kroz donacije tako i indirektno kroz donacije preko javnih preduzeđa.
Ovo je tekst o kršenju principa podele između crkve, odnosno religije, i države pa molim da se u tom kontekstu i shvati. Kao što smatram da je neophodno poštovanje slobode vjeroispovjesti takođe smatram da je apsolutno nedopustivo kršenje sekularnosti države.
Danas vjerske zajednie u BiH imaju značajnu ulogu koja prevazilazi njihovu ulogu kao religijskih organizacija i imaju povlašćen status u drštvu. Ovaj status se ogleda i u blatantnoj indoktrinaciji dece od najmanjeg uzrasta kroz religijsku nastavu.
Kažem indokrtrinaciju jer se na časovima vjerske nastave proučava samo jedna religija i njeno viđenje njenih učenja, njeno viđenje drugih religija i njihovo olako označavanje manjih religijskih zajednica kao sekti i kao izuzetno opasnih (ja bih ovo podveo pod govor mržnje ali ja nisam zakonodovac) često potpuno zanemarujući svoju ulogu u širenju ljudske nesreće kroz istoriju.
Jedino na časovima vjeronauke možete čuti kako je moralna vrlina biti spreman žrtvovati sopstveno dijete pa sad vi vidite.
Međutim osim što imaju pravo na skoro deceniju idoktrinacije tokom osnovnog školstva, vjerske zajednice imaju i značajnu ulogu u političkom životu oličenu u političkom privjesku Grigoriju Dudiću vladici zahumsko-hercegovačkom i nekadašnjem reisu Ceriću koji je svoje vođstvo nad islamskom zajednicom koristio za gradnju sopstvene političke karijere.
Tu je i finansiranje njihovih projekata od strane države i lokalnih samouprava kao i njihovo pokroviteljstvo. Kao primer navešću izgradnju novog sabornog hrama u Zvorniku.
Prema sajtu SPC:
- 7 krstova za ovaj hram doniralo se RiTE Ugljevik (državno preduzeće u okviru mješovitog holdinga EP RS)
- Kompanija Alumina odnosno Birač koja je non-stop pred kolapsom finasijski potpomaže izgradnju sjevernog zvonika
- SPC se zahvaljuje i opštini na pomoći (priroda iste nije navedena) a načelink opštine Stevanović je predsjednik građevinskog odbora.
Naravno sigurno postoji manjih i većih primjera kršenja načela odvojenosti crkve i države, no ovde nije reč o broju reč je o principu za čije kršenje skoro niko ne mari a uzimajući u obzir veliki broj vjernika verovatno postoji značajan broj i onih koji ga podržavaju.
No ovaj princip je bitan jer on štiti sve, on štiti čak i same vjernike i vjerske zajednice od kontrole države nad njima i to bi vjernici trebali imati u vidu.
I naravno novac koji država prikuplja od poreza prikupljen je i od onih koji nisu članovi vaše religijske zajednice ili uopšte nisu religiozni i stoga nema smisla da oni finansiraju projekte vaše vjerske zajednice.
Konačno finansijksa pomoć vjerskim zajednicama omogućuje i veliki prostor za finasijske manipulacije pošto vjerske zajednice ne plaćaju poreze i njihovu imovinu niko ne prati.
Ja mislim da bi nedostatak sekularnosti trebalo imati u vidu, nadam se da imate i vi i nadam se da sledeći put kada se bude kršio jedan bazični princip modernog demokratskog (kod nas ne i liberalnog) društva postojati neko ko ima želju i mogućnost da to spreči.
Svako dobro.
Коментари
Постави коментар